Sposób ustawicznego obcowania z Bogiem

Oto na rękach moich napisałem cię, mury twoje zawsze przed oczyma mymi (Iz 49, 16). Duszo moja ukochana, mówi Pan, czemuż ta obawa i nieufność? Ja cię przecież mam zapisaną na rękach moich, bym nigdy nie zapomniał obsypywać cię dobrodziejstwami. Może się boisz nieprzyjaciół? W takim razie wiedz, że zawsze czuwam nad tobą, aby cię w razie potrzeby obronić.

Wyjawiaj Panu i przedstawiaj Mu wszystkie myśli, jakie cię dręczą, czy to niepokój, czy smutek, i mów do Niego: Mój Boże, w Tobie cała moja nadzieja, daruję Ci to moje strapienie i zdaję się zupełnie na wolę Twoją. Ulituj się nade mną. Albo mnie od tego uwolnij, albo daj mi siłę do zniesienia tego.

Niezawodnie wtedy dotrzyma Pan swej obietnicy, jaką uczynił w Ewangelii wszystkim strapionym, że ich pocieszy i wesprze zawsze, ilekroć się do Niego uciekać będą: Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę (Mt 11, 28).